studio omstand

Ernstig Geschikt!

Ernstig Geschikt! 2019 is de laatste Best Graduates Tentoonstelling die Omstand altijd jaarlijks in september organiseerde. Dit jaar presenteren 8 Fine Art (1e fase) afstudeerders van 2019 van alle NL-kunstacademies hun werk bij Studio Omstand. Scouts van Studio Omstand zijn alle Nederlandse academies afgegaan om de beste geschikte Fine Art afstudeerders voor deze tentoonstelling te selecteren. Van in totaal 10 academies werden dit jaar acht talenten geselecteerd.
De scouts van Ernstig Geschikt 2018 waren: Mireille Tap, Lieven Hendriks, Rob Groot Zevert, Fenne Saedt en Youri Appelo.  Samenstelling tentoonstelling: Lieven Hendriks en Rob Groot Zevert.

Deelnemende Kunstenaars:

Annï Mertens
Lisette van Hoogenhuyze
Froukje de Boer
Kim Gromoll
Daniele Formica
Otakar Zwartjes
Stephanie Jack Engelbrecht
Alexander Beaujon

 

Annï Mertens (HKU, Utrecht)

Annï Mertens is een Luxemburgse kunstenaar die woont en werkt in Utrecht, Nederland.
Ze werkt met een breed scala aan materialen zoals hout, beton en keramiek, die ze presenteert in installaties die de verbeelding van de kijker prikkelen om in een absurd sculpturaal landschap te duiken. In haar kunst is niets wat het lijkt. Spelenderwijs buigt, bekleedt en verdraait Mertens materialen op zo’n manier dat het moeilijk is om te onderscheiden wat solide is en wat poreus, wat delicaat is en wat niet. Intuïtie speelt een belangrijke rol tijdens haar proces. Zo volgt Mertens het materiaal en het materiaal volgt terug, op zoek naar poëtische samenhang tussen vorm, kleur en texturen buigt ze beton en keramiek terwijl ze de grenzen van hun materiële capaciteiten aftast.

Annï Mertens | The Hangout | Objects made of  ceramics, cement and wood | Foto’s: Robin Meijer

Lisette van Hoogenhuyze (HKU, Utrecht)

De schilderijen en installaties van Lisette van Hoogenhuyze bestaan ​​uit meerdere lagen, patronen en kleurarrangementen afkomstig van verschillende visuele motieven uit de vrijetijdscultuur, zoals van een dagje op het strand. Het strand is een plek van fantasie, halverwege water en land. Een plek van vertragen van in- en uitzoomen, dagdromen, zweten en dwangmatig genieten van het moment. Lisette’s schilderijen brengen je naar die plek, langs de rafelranden van het strand, van warme kleuren en van de grafische iconografie die je tegen kunt komen in surf- en badkleding en op strandhanddoeken. Sommige schilderijen zijn uit hun lijst gesneden en lijken te zijn opgeraapt van de badkamervloer, waar ze nonchalant hangen te drogen als een nat strandlaken op het balkon een van de vele surfhotels.
Lisette’s werkwijze is er een van vreugde en energie terwijl ze gevonden materialen snijdt, schildert, print en eindeloos rangschikt en herschikt en knipt totdat een complexe samenhangend beeld ontstaat – waarin ze het voltooide schilderij niet afmaakt.

Lisette van Hoogenhuyze | Dolphins don’t cry | Olie, acryl en drukinkt op canvas | afmetingen variabel | Foto: Robin Meijer
Links: Lisette van Hoogenhuyze | Maccie D | Olie, acryl en drukinkt op canvas | 175x110cm | Foto: Robin Meijer
Rechts: Lisette van Hoogenhuyze | On Warhola | Olie, acryl en drukinkt op canvas | 155x105cm | Foto: Robin MeijerLisette van Hoogenhuyze | Silver lining | Olie, acryl en drukinkt op canvas | 180x145cm | Foto: Robin Meijer

Froukje de Boer (MAFAD, Maastricht)

We worden omringd door dingen, met objecten die een voorgeschreven functie hebben. Een vastgestelde gebruiksaanwijzing, waardoor andere eigenschappen gemakkelijk over het hoofd worden gezien.  Door “de dingen” anders in te zetten, gaan objecten zich anders gedragen en transformeren ze tot nieuwe beelden of tot een vernieuwde conditie. Dit zijn precies de kenmerken die Froukje de Boer opzoekt en zichtbaar wil maken in haar werk.
Bij het creëren van deze vernieuwde conditie is een basis vereist, deze bestaat uit een onbetwistbare ordening, methode of routine. Aspecten die nodig zijn om het gehele systeem te laten functioneren en zelfstandig te laten ontwikkelen. Daarbij wil De Boer zelf vooral observator zijn en haar functie als maker zoveel mogelijk uit handen geven. Een handeling die buiten haar om plaatsvindt verandert de voorbedachte rade en zorgt voor een ongewis eindresultaat. Het ontwikkelen van een alertheid voor onvoorziene handelingen en de constante drang om dingen comfortabel te maken, vormen samen een formule die niet uitgeschreven kan worden in taal, ondefinieerbaar als water.

  Froukje de Boer | Silica Gel | installatie;  food dispencer, glas, water en silca-gel-korrels | afmetingen variable | Foto: Robin Meijer

 

Kim Gromoll (MAFAD, Maastricht)

Kim Gromoll is een Duitse kunstenaar die in Maastricht woont. In haar artistieke praktijk is Kim Gromoll op zoek naar natuurlijke en zintuiglijke esthetiek. De kunstwerken bestaan uit minimale ingrepen om een bepaald aspect te belichten, dit op de meest oprechte manier weer te geven, om de natuur te laten zien en deze te ervaren op de manier dat deze zou kunnen zijn. De verwondering die ik ervaar als ik me met de natuur verbind is iets dat ik wil delen. Aandacht geven aan slechts een klein onderdeeltje, de eerlijkheid, kwetsbaarheid en schoonheid daarvan laten zien, geeft nieuwe inzichten en de mogelijkheid om onze relatie met de natuur en ons perspectief op de natuur opnieuw te evalueren en mogelijk weer enige waardering te krijgen voor wat de natuur de wereld brengt.

Kim Gromoll | Stones | installatie | afmetingen variabel | Foto: Robin MeijerKim Gromoll | Tarwe gras | installatie | afmetingen variable | Foto: Robin Meijer

 

Daniele Formica (KABK, Den Haag)

Daniele Formica is een Italiaanse kunstenaar die gestudeerd heeft in Perugia, Italië. Nu woont en werkt hij in Den Haag, Nederland. Hij probeert nieuwe ideeën en methoden uit om kunst te combineren met wetenschappelijke en andere humanistische disciplines. Formica noemt zijn provocerende en hypocriete houding graag: “Don Quichot Activisme”. Dit kan worden opgevat als een eerbetoon aan de dwazen en een standpunt tegen het oprechte, een subtiele strategie om de macht te ondermijnen, een excuus om de diepe Daniele te verdedigen, of misschien gewoon dingen die beter bestaan als ze onuitgesproken blijven.
Daniele heeft mieren gekweekt, eten geserveerd op een speelgoedweg, een IKEA Gunde-stoel vermenselijkt zich realiseerd dat er een enorme entiteit parallel aan hemzelf bestaat die bestaat uit al zijn lichaamsresten – van zweet tot dode huid – die hij sinds zijn geboorte heeft verspreid. Hij verzamelde een kleine hoeveelheid van deze entiteit, gaf het een persoonlijkheid en identificeerde het met de naam BILL.

Daniele Formica | The death of the death of the death of Bill | Installatie & Live Performance | Foto: Robin MeijerDaniele Formica | The death of the death of the death of Bill | Installatie & Live Performance | Foto: Robin MeijerDaniele Formica | The death of the death of the death of Bill | Live performance | Foto:  Janneke Bergmans

Otakar Zwartjes (Rietveld, A’dam)

De artistieke praktijk en het creatieve onderzoek van de Nederlandse én Tsjechische Otakar Zwartjes zijn gericht op technische en praktische vaardigheden en kennis van materialen versus de conceptuele trajecten van hedendaagse kunst. Hij is vooral geïnteresseerd in de dichotomie tussen de kunstenaar als producent en de kunstenaar als denker, en hoe deze twee perspectieven met elkaar verbonden zijn of elkaar uitsluiten. Het creatieve proces en de formalistische, materiaal-georiënteerde benadering om kunst te maken speelt een sleutelrol in de manier waarop hij zijn artistieke praktijk benadert. In zijn werk verzet hij zich tegen de huidige materiële commodificatie van het hedendaagse consumentisme; het proces waarbij de resultaten van menselijk handelen worden uitgedrukt in geld in plaats van in hun intrinsieke waarde. Naast dit proces zijn de verhalende aspecten van zijn werk gebaseerd op minimalistische esthetiek en hun subtiele manier van communiceren.

  Otakar Zwartjes | Šubi Lubi Workshop | Glasvezel, Polyester, Metaal | 6 panelen van 260 x 140 cm | 2019 | Foto: Robin Meijer

 

Stephanie Jack Engelbrecht (ArtEZ Arnhem)

Stephanie Jack Engelbrecht is geboren in 1996 in Centurion, Zuid-Afrika en opgegroeid in Zweden. Op zevenjarige leeftijd verhuisde hij naar Nederland. Hij studeerde FineArt aan Artez in Arnhem.
Voor Jack ligt de sleutel tot het begrijpen van iets in de herhaling. Dat is hoe hij contact maak met de wereld. Zijn authenticiteit ligt in gretigheid om te denken: “Ik wil ook zo zijn” of “Ik wil dat ook ervaren”. In de queeste om de ander te worden, onderzoekt hij het narratieve systeem, zoals bijv. de focalisatie (*), die het mogelijk moeten maken om, voor een kort moment, een ander te worden. Met vragen als: Waar eindigt het individu, waar ligt de grens tussen het karakter en de mens en kan de replica meer zijn dan het origineel? Of zoals Stephanie Jack zelf zegt: “Voor mij is de replicatie zoveel spannender dan het origineel. Ik zal nooit proberen origineel te zijn, ik wil altijd liever iets anders zijn”.

* term uit de verteltheorie waarmee de relatie wordt aangegeven tussen de instantie door wiens ogen het vertelde gezien wordt en dat wat gezien en verteld wordt.

Stephanie Jack Engelbrecht  |xxxHOLIC _ 19sai, Sangatsu no lion _ Sayonara Bystander,  Natsume Yuujinchou _ Boku ni dekiru koto, Haikyuu _ I’m a Believer, Genshiken Niidaime _ Gen shi, joshi wa, taiyōdatta, Boku no hero academia _ Peace Sign | Cosplay – video | Foto’s: Rob Groot Zevert

 

Alexander Beaujon (ArtEZ, Arnhem)

Alexander Beaujon werd geboren in Texas USA uit immigrantenouders die terugkeerden naar Aruba, het Caribische thuisland van zijn vader, toen hij 5 jaar oud was en waar hij vervolgens zijn hele jeugd doorbracht. In 2015 verhuisde Beaujon naar Nederland om een opleiding in de kunst te volgen. Hij maakt nu zowel videokunst als sculpturen en rekwisieten voor zijn videowerk.

Wonen op Aruba betekent zich aanpassen aan een smeltkroes van culturen, zo gemengd en onsamenhangend dat Beaujon zich altijd een buitenstaander heeft gevoeld, waardoor identiteit altijd een beladen onderwerp is geweest. In zijn kunst brengt Beaujon dit naar voren zonder zichzelf op de voorgrond te plaatsen: “Ik wil de kijker laten voelen en zich afvragen wat ik ervaar zonder de situatie over mezelf te laten gaan. Autobiografisch werk dat de kijker als een vriend beschouwt, die ik verwelkom om mijn verhaal als hun verhaal te accepteren. Voel je vrij om je eigen identiteit te verliezen en voor even in deze te kruipen.”

Alexander Beaujon | Gregory is Productive | video 10:03min | Foto’s: Rob Groot Zevert

Om het magazine van Ernstig Geschikt! 2019 online te lezen: klik hier!

Ernstig Geschikt! 2019 werd mede mogelijk gemaakt door: