DUCKUMENTA
studio omstand
DUCKUMENTA
van 6 juli t/m 25 augustus 2019
DUCKUMENTA is een tentoonstelling van kunst die over kunst gaat en inspeelt op de clichés in de kunstwereld, waarbij humor en ironie belangrijke ingrediënten zijn. Met DUCKUMENTA wordt op een vrolijke en luchtige wijze de vraag rondom het nut of de onzinnigheid van kunst aan de orde gesteld. DUCKUMENTA is tot stand gekomen met gastcuratoren Janneke Bergmans en Karin Kuiper. De curatoren van Omstand zijn Mireille Tap en Rob Groot Zevert.
In 2018 schreef Christiaan Weijts, in opdracht van het instituut voor kunst en kritiek, ‘Aanraken Aub/Please Touch’ waarin Weijts een verschuiving in het Nederlandse cultuurbeleid vaststelt. Hij constateert dat kunst in toenemende mate ‘nut’ moet hebben, waarbij de nadruk ligt op de economische en sociale belangen en kunst wordt ingezet als middel. De positie die hier recht tegenover staat gaat uit van de intrinsieke waarde van kunst als enige waarde, waarbij kunst geen enkel ander belang dient dan enkel kunst te zijn. Weijts noemt deze positie niet ideaal, omdat ze als afstandelijk en elitair geldt en alleen is te herkennen voor ingewijden. Maar dat bestrijden we!
Deelnemende Kunstenaars:
Aafke Bennema
Caz Egelie
Florian en Michael Quistrebert
Frank Koolen
Hans Walraven
Hilde Onis
Hester Oerlemans
Jaap Kroneman
Karel van der Eijk
Karin Kuiper
Lieven Hendriks
Lily van der Stokker
Nel Aerts
Wilfried Nijhof
Willem de Haan
Wang & Söderström
Aafke Bennema onderzoekt in hoeverre touw- en textielwerken, tekeningen en schilderingen elkaar beïnvloeden. Ze experimenteert met textiel en touw en met haar schilderingen creëert zij door haar grafische benadering een prachtig helder beeld. Zij wil situaties in het leven roepen die niet perse werkelijk, maar wel navolgbaar zijn.
Aafke Bennema | Z.T. | katoen en kunststof touw | 2019 | Foto: Marjon Gemmeke
Caz Egelie leeft en werkt in Utrecht als artiest, curator en kunstdocent. Hij maakt sculpturen, performances en 3d-animaties. Zijn werk zit vol met verwijzingen, naar elkaar, maar ook naar kunsthistorische referenties. Als een moderne hofnar combineert hij zijn voorliefde voor theater en performance met een visuele woordenschat aan beelden – de kleuren, de gebouwen, de kleding – die beïnvloed zijn door de Commedia dell’Arte maar ook door de scenografie en het kostuumdesign van BAUHAUS.
Caz Egelie | Rutetintrooth (quasi-retrospectieve version) | mixed media installatie | 2019 | Foto’s: Marjon Gemmeke
Florian en Michael Quistrebert
Florian en Michael Quistrebert wonen en werken in Den Haag en Nantes (Fr). Ze waren residenten aan de Rijksakademie, Amsterdam (2012-2013) en werden genomineerd voor de Prix Marcel Duchamp in 2014. Hun werk is tentoongesteld in instellingen als Domaine Pommery, Reims(2018-2019), Eye Filmmuseum (2016 en 2018), Palais de Tokyo, Parijs (2016), Dundee Contemporary Arts, Eng (2015), De Hallen / Frans Hals Museum, Haarlem (2014), Centre Pompidou / Musée National d’Art Moderne, Parijs (2012). Momenteel ook te zien op CCCOD in Tours (Fr), National Museum of Art in Boekarest (Ro) en in de Kunsthal, Rotterdam.
Florian en Michael Quistrebert | Overlight S5 E10 & Overlight S5 E8 | Modelling paste on burlap + LED light, switch, mounted on wood panel | 2017 | Foto: Marjon Gemmeke
is altijd op zoek naar mogelijke samenwerkingen en mengt een interdisciplinaire aanpak met een procesgerelateerde houding. Daarbij hoopt hij nieuwe verbindingen tussen mensen, organisaties en denkwijzen te vinden en te activeren. Zoals met de video ‘Phenomenon Plus’ waar Frank een verbinding maakt met de Belgische kunstenaar Marcel Broodthaers (1924-1976). In de video worden eindeloos veel pogingen getoond om het artistieke proces van het maken van kunst inzichtelijk te maken,
Frank Koolen | Phenomenon Plus | still uit videoloop | 12:22min | 2012 | Foto: Rob Groot Zevert
Opm de vloer: Frank Koolen | Dubbelnoot | Cortenstaal | 2016
Aan de muur: Hans Walraven | Brushstroke| Acryl en epoxie op doek | 2019 & Pastiche de Luxe| Acryl en epoxie op doek | 2018 | Foto: Marjon Gemmeke
“Ik ben een materiaalrealist, de verfstreken van acryl die ik gebruik worden prefab gefabriceerd op een glasplaat en daarna, daar waar nodig, op het canvas aangebracht. Voldoen ze niet dan worden ze er zonder pardon weer van afgetrokken, een vorm van analoog photo-shoppen. Voor iedere verfstreek tien anderen zullen we maar zeggen.”
Hans Walraven | Brushstroke| Acryl en epoxie op doek | 2019 & Pastiche de Luxe| Acryl en epoxie op doek | 2018 | Foto: Rob Groot Zevert
Het werk van Hilde Onis bestaat voornamelijk uit sculpturen, installaties, videowerken en performances. Hilde Onis studeerde in 2015 af aan de AKI in Enschede (afdeling Fine Art Sculpture) en doet momenteel een Master in installatiekunst aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent, België.
Hilde Onis | SOAK | performance door Hilde Onis (20 min. 2 performers) | 2018 | Foto’s: Bo Bannink
Hilde Onis | SOAK (detail) | 2018 | Foto: Marjon Gemmeke
Hilde Onis | Untiteld | Polyether, acrylic, trilplaat en bewegingsmelder | 2018 | Foto: Marjon Gemmeke
Hester Oerlemans woont en werkt in Berlijn en Arnhem. Het combineren van verschillende werelden en op een speelse manier commentaar leveren op de alledaagse werkelijkheid zijn thema’s die voortdurend terugkeren in haar werk, vaak geïnspireerd door strips, waarin niets onmogelijk is. Oerlemans is een kunstenaar die met veel verschillende materialen werkt. In haar tekeningen, video’s en sculpturen probeert ze het object zo te ontrafelen dat de kern ervan zichtbaar wordt.
Hester Oerlemans | Sniper Curtain | Acryl en spray paint op doek | 2019 | Foto: Marjon Gemmeke
Hester Oerlemans | T.L. | keramiek | 2012 | Foto: Marjon Gemmeke
Jaap Kroneman is vooral onbekend gebleven met zeer uiteenlopend werk. Van het begin af aan is hij wars van thematiek, onderwerp, media, methode of categorie: de enige constante in zijn werk is de piano. Deze constante is de dissonant die voorkomt dat de ogenschijnlijke willekeur van zijn werk als programma wordt opgevat.
Jaap Kroneman | Z.T. | auto en rivierzand (buiten op het terrein bij Omstand) | 2019 | Foto: Marjon Gemmeke
Jaap Kroneman | alle: Z.T. | acrylic on canvas | 2018 | Foto: Marjon Gemmeke
Karel van der Eijk
Karel van der Eijk staat bekend om zijn installaties waarin geluid en mechaniek vaak de basis vormen. Soms kunnen zijn installaties met een druk op de knop bewegen, dan weer worden ze bespeeld als een muziekinstrument. Dit gebeurt door het publiek of door de kunstenaar zelf.
Karel van der Eij | Uitzicht Op Zee | plastics en electromotor voor de lucht | 2019 | Foto: Rob Groot Zevert
Karel van der Eij | Uitzicht Op Zee | plastics en electromotor voor de lucht | 2019 | Foto’s: Marjon Gemmeke
Karin Kuiper studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten in Arnhem, vrije kunst en grafische vormgeving. Voor haar eindexamen in 1994 maakte ze een catalogus van kunst uit de Donald Duck. DUCKKUNST is een catalogus waarin alle kunst is verzameld die in de Donald Duck staat, vanaf het moment dat de Donald Duck voor het eerst in Nederland verscheen, 1952 tot vandaag. Inmiddels is de verzameling bijna compleet. Vandaar de nieuwe verbeterde versie in 200 pagina’s full color.
Karin Kuiper | DUCKKUNST catalogus | 2019 | Foto’s: Marjon Gemmeke
Als uitgangspunt voor zijn werk kiest Lieven Hendriks alledaagse onderwerpen waarin het menselijke aspect een belangrijke rol speelt. Hij schildert bijvoorbeeld spijkers in een muur, gebroken glas-in-lood of vernevelde spiegels. Hij gebruikt zijn technische talent als schilder om de kijker te laten nadenken over de manier waarop we gewend zijn om naar schilderijen te kijken. Hoewel zijn beelden kristalhelder lijken, doen ze ons in wezen twijfelen omdat ze door hun ambiguïteit voor meerdere uitleg vatbaar zijn.
Lieven Hendriks | Paint It Soft, Ruffleds | Acryl op canvas | 2017 | Foto: Marjon Gemmeke
Lieven Hendriks | Z.T. | Acryl op doek | 2017 | Foto: Marjon Gemmeke
Lily van der Stokker maakt muurschilderingen, tekeningen, schilderijen, objecten en in tal van musea, galeries en kunstinstellingen in Nederland, Europa en de Verenigde Staten. Volgens van der Stokker, die zichzelf een‘feministische conceptuele popartiest’ noemt, hoeft kunst niet altijd over mooie dingen te gaan. Het mooie, het vreselijke, het positieve en het negatieve hebben een gelijke positie in haar werk. Maar omgekeerd gebruikt Van der Stokker deze invalshoeken niet zonder plezier en krijgen ze krullen, weelderige en bloemachtige versieringen. Dikwijls wordt haar werk omschreven als meisjesachtig, maar haar werk breekt met de gevestigde kunstregels en opent nieuwe, suggestieve en belangrijke perspectieven.
Lily van de Stokker | Good Old Abstract Art | Viltstift op papier | 1992 | Foto: Marjon Gemmeke
Nel Aerts bouwt al geruime tijd aan een immer uitdijend arsenaal van kleurrijke, antropomorfe figuren en doet dat met een zeer herkenbare beeldtaal, die in ieder medium onmiddellijk valt te herkennen. Bovendien tast ze met het vlakke perspectief, de karakteristieke figuren, de terugkerende motieven en grote kleurvlakken de grenzen af van de traditionele media. Op fluïde wijze combineert ze het maken van collages, pentekeningen, textielwerk en schilderijen, waar steeds een experimentele, pretentieloze do-it-yourself houding en gortdroge humor in doorklinken. Wie kijkt er eigenlijk naar wie? De figuren naar elkaar, of kijken ze naar ons? Wij naar onszelf, of is het de kunstenaar die naar zichzelf kijkt?
Nel Aerts | The Pink Studio | Acryl, olie, oliestokjes, velvet op doek | 230×170 | 2017 | Foto: Marjon Gemmeke
De keramische objecten van Wilfried Nijhof tonen een veelzijdig gebruik van klei. Construeren en decoreren vallen samen. Diverse motieven worden met elkaar verenigd tot een harmonieus, maar ook ambivalent geheel. In de glazuurbehandeling ontstaat een verleidelijke, zijdezachte, stoffelijke tactiliteit. Het werk lijkt te willen behagen, maar zet tevens op het verkeerde been.
Wilfried Nijhof | Flirtatious Composition in Yellow | keramiek | 2016 | Foto: Marjon Gemmeke
Wilfried Nijhof | Balanced Daydream 2 | keramiek | Ø25 | 2017 | Foto: Marjon Gemmeke
Sommige mensen zeggen dat Willem de Haan nooit grappen maakt. Zelf weet hij het niet zeker: “Ik weet het niet zeker”, zei hij gisteravond tegen een goede vriend die hem hierop wees. Willem dacht op dat moment aan de iconische blauwe hondjes die te zien zijn op Page toilet-papier. “Je kunt je kont afvegen met afbeeldingen van puppies. Dat kan je gewoon waarderen zonder daar een logische verklaring voor te hebben.”
Willem de Haan | This Way (Ice Cream Flavors) | Gouache on re-enforced Papier Maché | 2019 | Foto: Marjon Gemmeke
Wang & Söderström wonen en werken in Kopenhagen en runnen een kunst- en ontwerppraktijk annex creatieve ontwerpstudio met een focus op digitale/fysieke verkenningen, ontwerp en fabricage. Wang & Söderström bestaat uit Anny Wang (ruimtelijk ontwerp en meubeldesign) en Tim Söderström (architect). Ze maken illustraties en animaties met 3D-software voor klanten zoals Nike, The New York Times, Adidas, H&M en anderen. Daarnaast realiseren ze hun eigen projecten.
Wang & Söderström | HOUSEWITHOUTRULES | videoloop | 2017 | Foto: Marjon Gemmeke
Wang & Söderström | HOUSEWITHOUTRULES | videoloop | 2017 | Foto: Rob Groot Zevert
Om het magazine van Duckumenta online te lezen: klik hier!
Duckumenta werd mede mogelijk gemaakt door:
