CLUSTER BUBBLE II – SPATIAL THOUGHTS ON TRACES OF HUMAN PRESENCE
studio omstand
OMSTAND, space for contemporary art, presenteerde van 27 maart t/m 10 mei 2021 Spatial Thoughts On Traces Of Human Presence uit de serie Cluster Bubble
De ideale ruimte is voor sommige kunstenaars niet die van witte muren en hoge plafonds, maar juist die waar het alledaagse gebeurt: de architectonische ruimte. Een plek waar uitgespuwde kauwgomballen sporen nalaten op trottoirs, door de mens geplante bomen doorwoekeren en transformeren in bijzondere sculpturen, gebouwen afbrokkelen tot ruïnes en nieuwbouwwijken als paddenstoelen uit de grond schieten. Enkel de kunstenaar lijkt in staat hier de schoonheid van te laten zien.
Cluster Bubble is een jaarlijks terugkerende serie van groepstentoonstellingen waar telkens een medium uit de kunsten wordt belicht, zoals fotografie, tekenkunst, kopie-art of installatie-kunst. De naam ‘Cluster Bubble’ is gekozen als reactie op het effect van de samenwerking, waarbij vooral de combinatie van de kunstenaars moet zorgen voor de juiste interactie.
Voor ‘Spatial Thoughts On Traces Of Human Presence’ nodigden curatoren Fenne Saedt en Lieven Hendriks negen kunstenaars uit met zeer uiteenlopende ideeën. Wat hen bindt is dat ze zich allen verbazen, onderzoek doen, of met bewondering kijken naar de openbare ruimte en hoe de mens zich hierin beweegt en gedraagt.
De verhalen en zienswijzen van de deelnemers aan zijn speciaal en bijzonder. Ze laten ons nadenken over nieuwe benaderingen voor het publieke domein, maar dan zonder de wrijving of de irritatie die deze plekken zo vaak oproepen. In plaats daarvan tonen de deelnemers stuk voor stuk de kracht en de schoonheid van het moment.
De deelnemende kunstenaars:
Yair Callender
Vanessa Henn
Sander Breure & Witte van Hulzen
Ricardo van Eyk
Laura Kaminskaité
Jeroen Jongeleen
Evita Vasiljeva
Annegret Kellner
De werken van Yair Callender kunnen worden beschreven als monumenten. Niet vanwege het formaat, maar vooral vanwege het symbolische karakter ervan. Callender’s werk zoekt naar echo’s binnen het diep gewortelde gevoel dat losgemaakt kan worden door monumenten, op grote of kleine schaal, omdat deze zich begeeft tussen de mens en een (al dan niet religieus) collectief idee, die het menselijke te boven gaat. In het grensgebied tussen viering en contemplatie zijn de werken een onderzoek naar de kracht van symboliek en archetypische figuren.
Yair Callender | stallatie Z.T. | Gips, beton, grind, hout, styropor, pigment | 2021
Vanessa Henn (Berlijn, DE) speelt graag met de architectonische ruimte, waar ze met minimale maar precieze ingrepen een nieuwe kijk creëert op iets wat je al lang dacht te (her)kennen. Met leuningen van trappen en bruggen vormt ze een schakel tussen de architectuur en de mensen die er gebruik van moeten maken.
Vanessa Henn | ‘Give Me A Rest’ | staal en PVC
Vanessa Henn | ‘Hung Over’ | staal en PVC
Sander Breure & Witte van Hulzen
In het multidisciplinaire werk van Sander Breure en Witte van Hulzen is hun fascinatie voor het gedrag van mensen herkenbaar: De gecodeerde structuren in dat gedrag, de invloed van tijd en plaats en de onderlinge relaties. Deze interesse wordt zichtbaar in performances, videowerk, fotografie, installaties en tekeningen, waarbij het theatrale van meet af aan een belangrijke factor vormt. In 2017 begonnen ze met het maken van sculpturen – assemblages in de vorm van mensfiguren, maar ook losse koppen in keramiek – waarbij de sculpturen vertegenwoordigers zijn van bepaalde ‘rollen’ die we spelen. De basis voor hun sculpturen komt voort uit het idee dat mensen in wezen altijd een rol spelen. Zo’n rol gaat gepaard met persoonlijkheidskenmerken, een specifiek ‘masker’, een individuele lichaamstaal en bewust gekozen attributen, als kleding.
Sander Breure en Witte van Hulzen | Mees | Gips, keramiek (silver lustre glazuur), metaal, schoenen, vaatwasser | 2019 & Marianne | Keramiek, mixed media | 2019 Courtesy: tegenboschvanvreden
Sander Breure en Witte van Hulzen | Marianne | Keramiek, mixed media | 2019 | Courtesy: tegenboschvanvreden
Sander Breure en Witte van Hulzen | Mees (detail) | Gips, keramiek (silver lustre glazuur), metaal, schoenen, vaatwasser | 2019 | Courtesy: tegenboschvanvreden
Ricardo van Eyk (1993), voormalig resident van De Ateliers, Amsterdam, beschouwt zichzelf als een schilder. Volgens Van Eyk is schilderen een kwestie van zagen, boren, monteren, schroeven, vullen, schuren, schilderen, spuiten en schrapen. Hij is gefascineerd door de stedelijke omgeving en de manier waarop de stad fungeert als ‘drager’ met sporen van menselijke aanwezigheid, het verstrijken van tijd en tekenen van verval. Gevonden voorwerpen en het gebruik van alledaagse huishoudelijke materialen onderstrepen zijn beweeglijke, luchtige manier van werken.
Ricardo van Eyk | CANAL No I, IV en III | Installatie met houten vloer en objecten uit de serie ‘Group Canal’ | Stalen bevestiging, poedercoating, aluminium en lak | 190 x 190 x 95 cm | 2020 | Courtesy: tegenboschvanvreden
Laura Kaminskaitė (Vilnius, LT) roept onzichtbare gebeurtenissen op in de hoofden van de kijkers en de lezers van haar werk. Haar werken accentueren op subtiele wijze de tentoonstellingsruimte met scenario’s en verhalen die zich afspelen op de grens van het stoffelijke en het onstoffelijke.
>> Methinks, about a language as a meeting point, a place of productive agreement. // Through language we can create a space where things start to be different and bring a new quality to our everyday life. // The work is composed of abstract motions of conversation that appear in various continui- ties, in various mental and physical shapes. // It’s not a representation of motion, it’s its presen- ce. The way I see it, all conversations are made of abstract motions of language. // During a conversation some novel and interes- ting things might appear. // It doesn’t matter where a conversation starts, it matters more where it takes us. (Laura Kaminskaitė)
Laura Kaminskaité | Not Yet Titled 1 | neon tubing, white | 147 X 125 cm | Omstand-edition-2021
Jeroen Jongeleen | fragment uit Sonsbeek Run | full HD video 00:17:59 | 2021
Evita Vasiljeva is een Letse kunstenaar van voornamelijk sculptuur en installaties, die momenteel werkt vanuit Parijs. Ze maakt objecten door materialen opnieuw te gebruiken die voornamelijk van bouwwerkzaamheden afkomstig zijn. Hun betekenis en rol lijken cryptisch en staan open voor verschillende interpretaties. Is het werk in aanbouw of wordt het net gesloopt? Haar werken zijn opgenomen in de collectie van het Letse Nationale Kunstmuseum en verschillende privé collecties.
Evita Vasiljeva | Untiteld IV | Installatie uit beton, beton-wapeningsstaal, tyraps en pigment | 100 x 150 x 350 cm | 2021
Annegret Kellner (DE), woont en werkt in Amsterdam en is vooral bekend om haar fotografische en sculpturale werken, die zich bezighouden met de subtiele weergave van gemartelde kamerplanten. Haar provocerende methoden bieden zowel ervaringen van conflict als troost. Haar werk is opgenomen in verschillende privé- als bedrijfscollecties.
Annegret Kellner | Vigor Ficus Hystericus | ficus-tree and powerplate | 2021
Klik hier om de Recensie in het NRC Cultureel supplement van Thomas van Huut te lezen (22 april 2021)
© 2021 Omstand