Expositie
PULSE 17
studio omstand
met:
Sema Bekirovic, Voebe de Gruyter, Justin Gosker, Reinaart Vanhoe, Paul Goede, Louwrien Wijers, MattievanderWorm, Geert van der Schaaf, Lisa Vieten en Wouter Huis
foto: MattievanderWom
3 t/m 25 juni 2017:
PROGRAMMA
Turbinekamers
:
But Now, Yet Again / Chapter II
(installatie) – Sema Bekirovic, Voebe de Gruyter, Justin Gosker, Reinaart Vanhoe, Paul Goede, Louwrien Wijers, MattievanderWorm.
Samenstelling Mattie van der Worm (curator) i.s.m. Studio Omstand.
Pulse 17 is het tweede deel in een serie van drie tentoonstellingen met kunstwerken en installaties van 4 leeftijdsgeneraties. Uitgangspunt van deze tweede tentoonstelling is dat het heelal voor ons te groot is om in te wonen. Naast het werk van Paul Goede, Louwrien Wijers en MattievanderWorm nieuwe bijdragen van: Sema Bekirovic (1977), Voebe de Gruyter (1960), Reinaart Vanhoe (1927) en Justin Gosker (1980). Daar waar Sema Bekirovic zich laat inspireren door wetenschappelijke ideeën en – concepten en daar op speelse wijze een draai aan geeft, bevraagt Voebe de Gruyter hoe beslissingen tot stand komen en hoe de omgeving en de objecten daar invloed op hebben. Reinaart Vanhoe zoekt én overschrijdt de grens van het opmerkzame, waarmee hij verwijst naar het onverklaarbare dat de dingen omringd en Justin Gosker observeert de alledaagse werkelijkheid zonder een vooropgezet plan en volgt wat zijn verbazing weet te wekken.
Justin Gosker / foto Rob Groot Zevert
MattievanderWorm / foto Rob Groot Zevert
MATTIE VAN DER WORM in gesprek met Sietske Van Harte
18 mei 2017
MattievanderWorm had een vooruitziende blik toen hij mij na afloop van het interview aanraadde anderen te vertellen over ons gesprek. Dat blijkt van goed pas te komen bij het schrijven nu mijn opnameapparatuur het tijdens het interview heeft af laten weten en ik het met mijn herinneringen moet doen.
Van mei tot en met juli is MattievanderWorm actief als curator bij de inrichting van de Turbinekamers. In deze periode is een reeks van drie installaties met kunstwerken van verschillende generaties te zien waaronder werk van MattievanderWorm zelf. De maand mei opent met werk van de generatie 1941 tot 1959. In de opeenvolgende tentoonstellingen wordt werk van steeds jongere generaties tentoongesteld. De laatste van de reeks zal het resultaat zijn van een workshop van Rob Groot Zevert en MattievanderWorm aan kunststudenten van o.a ArtEZ Arnhem, HKU Utrecht en St.Joost Den Bosch
But now, yet again! is de titel van de serie installaties. Een ‘installatie’ en dus geen tentoonstelling of expositie. Volgens wikipedia is kenmerkend voor installaties: ‘het belang van de ruimte waarin ze zich bevinden en de (tijdelijke) wederkerige samenhang daarmee’. Mattie ontwierp speciaal voor de ruwe en visueel wat onrustige ruimtes van de Turbinekamers, vier ruimtevullende foto’s van bijna 2 bij 3 meter getiteld ‘Sterrenschuim’. Dit werk symboliseert zijn ontwikkeling van jonge kunstenaar tot nu. Van aarzelende zelfonderzoeker naar iemand die midden in de wereld staat en zich verwonderd over de complexiteit van de wereld en het universum waarin wij leven. Het resultaat van zijn zoektocht formuleerde hij in de volgende inzichten: Wij mensen zijn naar betekenis verlangende wezens. Wij mensen zijn betekenis creërende wezens. Dit omdat het heelal voor ons te groot is om in te wonen
MattievanderWorm: “In ons allemaal resoneert de oerknal nog. Ik ben graag met mijn hoofd in de wolken en soms moet ik mezelf er aan herinneren dat ik met beide benen op de grond moet blijven staan.” In één van de kamers van de Turbinekamers verbeeldt een motorblok deze gedachte. (Orginal Mercedes benzinemotor, V6 (272 pk) uit 2006). Voor de opmerkzame bezoeker is ‘buiten’ een protest-bord te zien met de tekst: ‘If I take care of you, others will take care of me.’ Dit is volgens de Russische econoom Menshikov de essentie van een empathische economie. In opdracht van de Dalai Lama, ontwikkelde Menshikov dit als alternatief economisch systeem voor het kapitalisme. MattievanderWorm: “De eerste keer dat ik over de empathische economie hoorde verontrustte mij dit: Heb ik het dan altijd mis gehad? Maar het was ook een bevrijdende gedachte: Zou het zo simpel kunnen zijn? Met dit protestbord liep ik rond tijdens Sonsbeek ’16 TransAction. Ik verwachtte dat mensen cynisch zouden reageren maar het tegendeel was het geval. Nu leef ik met deze opdracht en ervaar ik steeds vaker dat het echt zo werkt.“
MattievanderWorm: “Op dit punt in mijn carrière wil ik jonge beeldend kunstenaars graag stimuleren in hun zoektocht naar wat hun drijfveren zijn. Vroeger had ik alle tijd voor experimenten en zelfanalyse doordat mij subsidies gegund werden. Jonge kunstenaars hebben dat nu veel minder en dat is doodzonde. Zij moeten meteen werk maken dat commercieel interessant is en worden beperkt in hun ontwikkeling.”
In zijn zoektocht naar betekenis verwierf Van der Worm nog een inzicht: “Niet het kunstwerk, niet jij, niet ik, maar wat er tussen jou en mij en het kunstwerk plaats vind, daar uit zich het leven. Daar valt nog een beetje oerknal te ervaren en te bewonderen. En dat is een heel troostende gedachte.” But now, yet again!
MattievanderWorm / foto Rob Groot Zevert
Reinaart Vanhoe / foto Rob Groot Zevert
Justin Gosker / foto boven Rob Groot Zevert, onder Mattie van der Worm
Justin Gosker / foto Mattie van der Worm
Justin Gosker / foto Rob Groot Zevert
MattievanderWorm / foto Rob Groot Zevert
Paul Goede / foto Rob Groot Zevert
Voebe de Gruyter, foto: Rob Groot Zevert
Sema Bekirovic, foto Rob Groot Zevert
Sema Bekirovic, foto Rob Groot Zevert
Louwrien Wijers, Foto: Rob Groot Zevert
Justin Gosker / foto Rob Groot Zevert
Paviljoen:
Fotografie is Kunstmatig – Geert van der Schaaf
Samenstelling Studio Omstand.
Geert van der Schaaf kocht in 2010 een polaroidcamera en ontdekte na een tijdje de mogelijkheden van Polaroid om vorm te geven aan zijn werk als kunstenaar. In het Paviljoen presenteert hij een serie polaroids, die ook gebundeld zijn in het boek “A different reality”. Het boek is te koop! Over de tentoonstelling Fotografie is Kunstmatig zegt hijzelf: “Fotograaf en foto scheppen samen een eigen realiteit. Ik ben geïnteresseerd in kunstmatigheid, of, anders gezegd, de verhouding tussen fotografie en werkelijkheid. Techniek vertekent de werkelijkheid en de fotograaf gebruikt allerlei bewuste én onbewuste beweegredenen om de foto te nemen, bepaalde dingen buiten te sluiten of juist tot zijn onderwerp te maken.”
Geert vd Schaaf / foto Rob Groot Zevert
Accuruimte – Museum 5VEP:
Soft Corners – Lisa Vieten
Samenstelling Heidi Linck voor Studio Omstand.
In het najaar van 2013 werkt Lisa Vieten als gastkunstenaar in de Geheime Bunker. Ze ervoer de omgeving als een extreem veilige, maar ook als een extreem onveilige plek. De harde en ondoordringbare muren van een bunker bieden immers bescherming, maar kunnen evengoed dienen als een gevangenis. Ze staan voor een totale scheiding tussen de wereld binnen en buiten de muren. In het werk voor Museum 5VEP, Soft corners, stelt Lisa Vieten de vraag in hoeverre overleven zonder bescherming van een omhulling; in de vorm van warmte, muren, een afgeschermde eigen plek, mogelijk is. Ze onderzocht hoe ze met zachtheid, kleur, verbeeldingskracht en beweging de scheidslijn tussen buiten en binnen zo klein mogelijk kan maken. In Soft Corners maakt Lisa duidelijk dat alles wat tegen het leven in gaat, je niet alleen kan verlammen, maar je drang om te leven juist kan versterken
Lisa Vieten / foto Rob Groot Zevert
Lisa Vieten / foto Rob Groot Zevert
Lisa Vieten / foto Rob Groot Zevert
Trafohuisje Nr 1.
Dry Run, a portrait of a studio, Video Art | 4:29 min | 2014 –Wouter Huis
Samenstelling Jeroen Glas voor Studio Omstand
