tentoonstelling FIVE VICTOR ECHO PAPA

foto Rob Groot Zevert: Geheime Bunker -foto van Max Kuiper tijdens Expo Mirka Farabegoli

OMSTAND, presentatieruimte voor actuele kunst, presenteert i.s.m. gastcurator Heidi Linck: FIVE VICTOR ECHO PAPA + nieuwjaarsborrel!

Opening: Zaterdag 4 januari,  aanvang 16:00h
Adres: Van Oldenbarneveldstraat 92 A, Arnhem

De tentoonstelling is te zien van 4 januari  t/m 23 februari 2020
Openingstijden: iedere zaterdag en zondag van 12.00 – 17.00 uur.
Groepen kunnen eventueel een afspraak maken; stuur een mailtje naar: info@omstand.nl.

Five Victor Echo Papa:
is een groepstentoonstelling met: Sharon Houkema, Willem Besselink, Maarten Overdijk, Machiel van Stokkum, Rosalie van Oorschot, Max Kuiper, Mirka Farabegoli, Aracelly Scheper. De organisatie en de begeleiding rondom de tentoonstelling is in handen van Omstand samen met gastcurator Heidi Linck, oud-resident en sinds 2014 medeorganisator van het Geheime Bunker Project. Alle  kunstenaars hebben een werkperiode in de Geheime Bunker voltooid. In de tentoonstelling FIVE VICTOR ECHO PAPA tonen we werk dat tijdens deze werkperiode is ontstaan, of waarin hun aanwezigheid in de Geheime Bunker op één of andere manier heeft doorgewerkt:

Sharon Houkema:
Maakt installaties, multimediale werken en teksten gerelateerd aan ecologie. Alhoewel ze uitgebreid inhoudelijk onderzoek doet, ontstaat haar werk vooral intuïtief en al experimenterend, bijvoorbeeld met het materiaal dat ze ter plekke aantreft. Haar belangrijkste thema’s zijn ecologie, context en collectiviteit.

De residency-periode van Sharon Houkema werd door het Mondriaan Fonds ondersteund via het programma Tijdelijke Binnenland Ateliers.

Willem Besselink:
Zijn werk komt voort uit een fascinatie voor structuren, die ongemerkt en onopgemerkt zijn en pas zichtbaar worden door bijvoorbeeld herhaling, of door dat ze zich op verschillende plekken manifesteren. Door triviale dagelijkse gebeurtenissen te onderzoeken en te begrijpen, poogt Besselink dergelijke structuren te ontdekken. Door ze opnieuw te visualiseren, worden er vervolgens nieuwe beelden gecreëerd. Het resultaat van deze inspanningen zijn werken, waarbij het medium en de afmetingen van het werk worden bepaald door de plaats waar de waarneming wordt gedaan en door wat wordt waargenomen. Daardoor kan het werk variëren van kleine tekeningen tot grote installaties.

Maarten Overdijk:
Beschrijft zijn werk als een ruimtelijk onderzoek in de vorm van sculptuur, installatie of tekst. Tijdens zijn werkperiode in de Geheime Bunker besloot Overdijk om niet in de binnenruimte te werken, maar direct in te grijpen in de buitenruimte van de bunker. Hij groef er een groot gat waar hij zelf gegoten, smetteloos witte gipsblokken in installeerde. Er ontstond een plek die zowel een eindpunt kan zijn, die zowel met een ruïne van een verdwenen gebouw als met de fundamenten van een nog te bouwen huis geassocieerd kunnen worden.

Machiel van Stokkum:
Twee maanden lang verbleef hij op deze plek om hier te experimenteren en nieuw werk te maken. Vertrekkend vanuit video verschoof de focus van zijn project steeds meer naar het fysieke object. Uiteindelijk keerde het gebruik van video terug en ontstond een boeiende interactie tussen projectie en object, die vervolgd zullen worden door interacties op de locaties waar Machiel zijn objecten en projecties na deze werkperiode zal opstellen.

Rosalie van Oorschot:
Door haar werk te benaderen als object en niet als een talig statement of een mening, komt er veel nadruk te liggen op de fysieke eigenschappen van haar werk. Deze constante zoektocht geeft een diepere laag aan de ‘platte’ en abstracte objecten, waar verbinding en onthechting, tonen en verbergen en andere persoonlijke thema’s een onderstroom vormen.

Max Kuiper:
Zijn werkperiode in de Geheime Bunker resulteerde in een speciale aflevering van zijn persoonlijk kunstenaarstijdschrift het ‘z\w\a\r\t magazine’  en het verzamelen van geluid voor het geluidsproject Les Horribles Travailleurs: Met de in het gebouw aanwezige materialen zijn vele geluidsopnamen gemaakt. Er werden hiervoor meerdere recorders in en om het gebouw geplaatst. De bunker verbergt een compleet orkest aan metalen voorwerpen met ieder een eigen klank. Verder kunnen er klanken gehaald worden uit onder meer plastic, glasscherven, kunststof, hout, steen, water, lege flessen, papier, wind en draad. Op verschillende manieren zijn geluiden uit deze voorwerpen gehaald: Krassen, vallen, schrapen, druipen, tikken, wrijven, werpen, rollen, uitvloeien. Door de plaatsing van de microfoon zijn de geluiden door het gebouw zelf gefilterd, vervormd of behandeld. De opnamen zijn weer afgespeeld op draagbare recorders en opnieuw opgenomen. Al deze handelingen samen vormen methodes waarmee de Geheime Bunker zichzelf volledig, in termen van geluid, kan definiëren.

Mirka Farabegoli:
Als allerlaatste resident organiseerde Mirka een groepstentoonstelling in de Geheime Bunker op 10 en 11 augustus 2019. Via een geheime doorgang aan de achterkant werd je dan door een gids begeleid naar de bunker waar je werk kon zien van: Krista Burger, Jakob Diehl, Quinten Dierick, Rob Groot Zevert, Jeroen Huisman, Carel Lanters, Rosalie van Oorschot, Omar Salem, Aracelly Scheper, Hans de Wolf, Max Kuiper en Farabegoli zelf.
In het kader van de expo Five Victor Echo Papa bij Omstand heeft Mirka de beschikking gekregen over het mobiele ateliertje van de Geheime Bunker. Deze bouwkeet is onderdeel van de tentoonstelling. Het keetje is tijdens 5VEP in gebruik als mini-exporuimte! Mirka nodigt Jeroen Huisman, Carel Lanters en Hans de Wolf uit om gezamenlijk in deze bijzondere exporuimte te exposeren.

Aracelly Scheper:
In reactie op haar werkperiode verteld ze: ‘Ik heb mijn manier van werken meer leren accepteren en begrijpen. Ik heb een heleboel materiaal dat onaf is. Dit onaffe leverde mij eerder veel onrust op, maar ik weet door de bunkerperiode dat het bij me hoort en dat het verwerken van mijn materiaal tijd kost. Heel direct en concreet materiaal moet worden aangevuld met abstract materiaal of een abstracte benadering. Wat heeft wát nodig? Ik ben daar nu met veel meer overtuiging en zekerheid mee bezig’

—

Omstand beschikte tot deze zomer over een artist-in-residence in een voormalige militaire atoombunker die werd aangeduid met de benaming 5VEP / Five Victor Echo Papa en werd gebruikt als doorvoerpompstation van kerosine. Het gebouw zelf is een rauwe, betonnen kolos ter grote van een gymzaal, en bevindt zich in het buitengebied, aan de rand van de stad, lastig te vinden en moeilijk te bereiken. De exacte locatie van dit militaire object was geheim. We vonden het een goed idee dat gegeven te handhaven: Een Geheime Bunker!

Omstand programmeerde deze duistere bunker voor werk- en verblijfsperiodes van ongeveer 6 weken. Residenten konden er kamperen in een caravan, kregen van ons een sleutel van de compound en waren verder volledig op zichzelf aangewezen. Rode draad binnen de AIR is een persoonlijk onderzoek van de kunstenaar, waarbij de  focus van het residency-programma lag op onderzoek. Resultaat in de vorm van een kunstwerk was geen vereiste. We vroegen kunstenaars ter plekke te reageren op het gebouw, zijn verleden en op thema’s die er een relatie mee hebben zoals ‘verborgen’ en ‘geheim’ en ‘identiteit van de plek’. Een verblijf in de Geheime Bunker resulteerde in bijna alle gevallen toch in zichtbaar werk.

U wordt van harte uitgenodigd voor de opening van de tentoonstelling  FIVE VICTOR ECHO PAPA op 4 januari 2020 en om met ons te proosten op het nieuwe jaar! We beginnen om 16:00 uur.

Afbeeldingen hieronder gemaakt tijdens de  groepstentoonstelling in de Geheime Bunker op 10 en 11 augustus 2019, foto’s door Rob Groot Zevert   

dit programma wordt ondersteund door: