Zondagmiddag 19 mei is de feestelijke afsluiting van de tentoonstelling Almost, But Definitely. Voor al diegene die deze geweldige tentoonstelling nog niet hebben gezien een laatste mogelijkheid om deze expo te bezoeken. Het terras is open en er wordt een drankje geschonken.

Expo ALMOST, BUT DEFINITELY  is te zien bij OMSTAND – space for contemporary art
Van Oldenbarneveldtstraat 92 A, Arnhem (openingstijden: vrij-, zat.- en zondagen van 12.00 – 17.00 uur)
Met de deelnemende kunstenaars AKMAR – Gijs Assmann, Dirk Braeckman, Katie Duck, Abul Hisham, Pieter Kusters, Dom Hans Van Der Laan, Han Schuil, Lawrence Weiner, Corine Zomer en Paul Goede.

Omstand nodigt u van harte uit voor de finissage van deze tentoonstelling op zondag 19 mei om 16:00 uur met de G séance van Paul Goede. Paul Goede is door Omstand benaderd om een performance uit te voeren naar een concept van de kunstenaar en curator Mattie van der Worm. Wat Paul precies bedoeld met zo’n seance, wordt duidelijk in de brief die curator Mattie van der Worm schreef aan Rob Groot Zevert van Omstand.  (zie hieronder)

(meer informatie over deze tentoonstelling vindt u op www.omstand.nl)

\

Tot zondag

Hallo Rob,
HIER volgt een kort verslag van het verhelderende gesprek met Paul Goede vanmiddag.

Paul is voornemens op zondag 19 mei de klank G te performen. Het is hem nog niet duidelijk of dat de Harde of de Zachte G zal gaan zijn. Hij is zich daar nu op aan het voorbereiden. Paul geeft naar eigen zeggen aan al zo’n twintig jaar en in de volgorde zoals hieronder is te lezen klank-seances te performen. De klanken die hij gedurende die twintig jaar heeft laten klinken zijn achtereenvolgens.

U

S

V

F

G

Paul beschouwd deze letter-klanken als “extreme abstracties”. Het begrip seance, zo vertelde hij mij, gebruikt hij in de hedendaagse Franse linguïstische betekenis van het woord: voorstelling. De seances (dus voorstellingen) in relatie tot overleden kunstenaars ziet Paul als een vernieuwende variant van het gegeven dat kunstenaars zich beroepen op inspiratie van (vaak al overleden) voorgangers. Oftewel, dat men elementen uit bestaande werken verwerkt in het eigen werk. Denk bijvoorbeeld aan het werk in onze tentoonstelling Almost, But Definitely van Pieter Kusters dat After Dürer heet. Bij Paul Goede zijn dat On Kawara, Donald Judd, Marcel Broodthaers en Ian Wilson. Hij neemt hiervoor (het oeuvre van) de (overleden) kunstenaars als inspiratiebron. Het gaat Paul om het aspect dat voorbij beeld en woord ligt. Wat hij van hen ‘meeneemt’ in zijn seances zijn de ervaringen n.a.v. persoonlijke confrontaties met de werken van On Kawara, Judd, Broodthaers en Wilson die niet te benoemen, niet te beschrijven, niet te tonen en niet vast te leggen zijn. Ervaringen die zich aan taal en beeld onttrekken en die hij probeert te benaderen door ze ‘wakker’ te roepen.

Paul refereerde aan het Poolse paviljoen van de Biënnale van Venetië. Daar wordt een video getoond waar mensen uit Oekraïne de geluiden van drones en ander oorlogsgeluiden nadoen. Paul benadrukt dat er ogenschijnlijk overeenkomsten zijn met hetgeen hij zelf dus al zo’n twintig jaar doet en zijn klank-seances zouden door argeloze toehoorders in verband gebracht kunnen worden met het politiek narratief van de installatie in het Poolse paviljoen. Dat is voor Paul Goede verder geen probleem. Het is Paul’s verlangen om taal als abstract fenomeen te belichten, als klank!

Ik ben met Paul overeengekomen dat hij zijn seance in de Accuruimte zal gaan uitvoeren. – Omdat het om een hoogst abstract gegeven gaat waar Paul werk van maakt lijkt het mij raadzaam dat hetgeen je op de aankondiging schrijft eerst Paul laat lezen alvorens het bericht wereldkundig te maken.

GEGROET.
Mattie

PS  (nog iets Rob, moest ik doorgeven van Paul)
De séances van Paul Goede zijn een radicale ontwikkeling van de laatste 25 jaar naast de “discussions on the absolute” van Ian Wilson en “the situations” van Tino Sehgal.

G