Laminaria 210 x 165 cm, Olieverf op linnen, 2021 (foto: Django v. Ardenne)
Robin Speijer is gefascineerd door de grote verscheidenheid en talloze vormen van plooiend textiel. Het materiaal fascineert haar zodanig dat ze er kleurrijke uitvergrotingen van schildert. Ze verzamelt stoffen die haar aanspreken en zoekt, terwijl ze de stoffen plooit en drapeert, naar composities die als uitgangspunt kunnen dienen voor haar schilderijen, bijvoorbeeld vanwege hun patroon of textuur. Door het geven van een schilderkunstige vertaling eigent ze zich de stoffen toe. Hierbij past ze de kleuren en andere onderdelen van de stof aan waar zij dat nodig vindt. Stof is voor Speijer een middel om verschillende aspecten binnen de schilderkunst te onderzoeken. Het gaat niet over de stof zelf, maar over het (proces van) schilderen en kijken. Ze wil een bepaalde mate van ambiguïteit behouden in het uiteindelijke beeld, zodat de interpretatie ervan open blijft. Het grote scherptediepte effect in combinatie met de juist niet zo precieze grove kwaststreek nodigt uit om zowel van veraf als van dichtbij te kijken. Door de aandacht voor schaduw- en dieptewerking oogt Speijer’s werk realistisch en het doek lijkt daardoor op stof en zacht en binnen bereik en nodigt uit om aangeraakt te worden. Tegelijkertijd neigt het, door het uitvergroten en inzoomen, naar abstractie. De balans tussen deze uitersten heeft een grote aantrekkingskracht op haar. Voorlopig wil ze de (on)mogelijkheden hiervan nog verder uitdiepen.
zie ook: https://www.instagram.com/r_speijer/