Een schilderij is – logischerwijs – meer dan een idee. Een schilderij is een evenwichtsoefening tussen doen en denken, tussen de handeling van het schilderen en de handeling van het zien, en tussen iets te schilderen of het te laten zijn.’
Dit is wat Max Frintrop en zijn schilderijen kenmerkt:
– Het werk van Max Frintrop wordt bepaald door de handeling van het schilderen zelf, maar ook door zijn jarenlange nadenken over en verfijnen van wat je kunt schilderen (en eigenlijk wilt schilderen). Het gaat om het vertrouwen op zijn intuïtie als het gaat om de zoektocht naar waar hij “om geeft” en wat hij als relevant beschouwt. Hier consequent aan te werken en dit te onderzoeken, vooruitgang te boeken door de handeling van het schilderen zelf –
In principe lijkt het redelijk dat je schildert wat je niet kunt zeggen, anders zou het logischer zijn om het gewoon te zeggen. Schilderen wat je denkt zou de volgende stap zijn. Het toppunt is uiteindelijk het vermogen om te schilderen wat je niet eens kunt denken.
Het ware doel van goed schilderen is dit:
De ontdekking van een tot nu toe ongeschilderd beeld; een samenhangend, iconisch, gedenkwaardig, dubbelzinnig, onbeschrijfelijk beeld; een beeld waaraan geen tekst recht kan doen; een beeld dat onvermijdelijk je aandacht trekt. Een beeld dat zichzelf doet gelden en zich onderscheidt van de massa; een beeld dat zijn eigen inherente dimensies heeft en een gevoel van eigen autonomie uitstraalt. Dit alles klinkt misschien Herculesachtig – maar dat geeft niet, want met Max Frintrop gebeurt het daadwerkelijk.
(Tekst door Alexander Klar)
Max Frintrop (1982 Oberhausen, woont en werkt in Düsseldorf, Duitsland) studeerde aan de Kunstakademie Düsseldorf in de klas van Albert Oehlen, waar hij Meisterschüler en Master of Fine Arts werd. Hij heeft solotentoonstellingen gehad in Duitsland, België, Hongarije, Italië, de VS en Denemarken en verschillende groepstentoonstellingen op veel verschillende plekken.