Linnéa Gerrits (Nederlands/Zweeds, 1993, Amsterdam)
Dat liedje dat je vanmorgen in de supermarkt hoorde dat zes uur later nog steeds in je hoofd zit en als een echo herhaald wordt. Je hoofd kan een vuilniszak vol gruwelijke en mooie dingen worden die als een stream of consciousness in elkaar overlopen. Geïnspireerd door haar eigen stream of consciousness creëert Linnéa Gerrits nieuwe werelden gevuld met “gewone” alledaagse objecten, kamers, liedjes, wezens en gemompel. Deze wezens worden onderweg opgepikt en beginnen een eigen leven te leiden. Sommige kent ze van het echt leven en andere van een scherm. Samen worden ze één grote gelukkige familie. Gerrits is voortdurend in de war door haar eigen werk, maar voelt niet de behoefte om dingen te verduidelijken of teveel uit te leggen. De verwarring is het mooiste deel. Hierdoor komt haar werk samen als één grote waas, getransformeerd in theatrale sculpturen, fotografie, tekst en geluid.