De Amsterdamse kunstenaar Emmeline de Mooij (NL, 1978) maakt meeslepende en therapeutische installaties waarin ze thema’s onderzoekt zoals eenzaamheid, zorg, emotionele arbeid, het uitschakelen van het lichaam uit sociale processen, en meer recentelijk, moederschap en familierelaties en genderrollen. De Mooij heeft eerder aandacht gekregen met (inter)nationale tentoonstellingen zoals: The Guest Mattress, Andriesse Eyck Gallery (2020) Mother Art Prize exhibition, Cromwell Place London (2020), CosmoFeminism, Fortuna Wetten Berlin (2019) #Satisfying Slime, Andriesse Eyck Gallery (2018), Cure Park, Amsterdamse Bos (2017), Art in Therapy, Centraal Museum Utrecht (2016), Manifesten, Museum Kranenburgh, Bergen (2015), Facing And Touching Treatment Method, De Centrale, Brussel (2014), Legion TV, Londen (2013) en Daegu Photo Biennale, Korea (2012). Ze heeft een BA van de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam (2006) en een MFA van Bard College (2014).
Poging tot een Dutje, 2018 (foto’s Ivonne Zijp)
Beschrijving van het werk:
In de installatie Poging tot een Dutje wordt de bezoeker ook performer: hij of zij activeert het werk door een massage te ontvangen van een elektrisch aangedreven massagestoel. Op het scherm tegenover de stoel worden ‘slijmvideo’s’ afgespeeld. Slijmvideo’s zijn op Instagram geplaatste filmpjes waarin te zien is hoe een slijmerige substantie wordt gekneed door de handen van een vrouw; in sommige filmpjes verdwijnen plastic voorwerpen in de smurrie. De video’s vallen onder het populaire YouTube-genre ASMR (Automated Sensory Meridian Repose), video’s waarin vrouwen zich zacht fluisterend tot de kijker richten en hen ‘persoonlijke aandacht’ geven door de handeling van het wassen van het haar of het doen van een oogtest bij de opticien na te bootsen. In de begeleidende voice-over van de video horen we de kalmerende stem van de kunstenaar die de minder kalmerende kwesties aansnijdt van het verrichten van ‘emotionele arbeid’ door vrouwen, hardnekkige mythes rond moederschap, de associatie van aanraking met irrationaliteit, eenzaamheid en de eliminatie van het lichaam uit sociale processen.