Closing event / finnisage: I am the house, I said
Installation view, Nora Hansen, I am the House, I said, digital print on U-Circular Silk and Mesh 2024, photo: Django van Ardenne
U wordt van harte uitgenodigd aanwezig te zijn bij de finnisage van
I am the house, I said
Van Oldenbarneveldtstraat 92 A, Arnhem, NL
Closing event 09.11.2024 /
Afsluitende bijeenkomst op zaterdag 9 nov. 2024
4 pm
Performative Walk with texts by Brieke Drost, Rosanna Graf, Nora Hansen, Lisa Klosterkötter, Kinke Kooi and Frederique Pisuisse
16.00 uur
Performatieve wandeling met teksten van Brieke Drost, Rosanna Graf, Nora Hansen, Lisa Klosterkötter, Kinke Kooi en Frederique Pisuisse
6 pm
Dinner by cook and artist Paula ErstmannTo allow the dinner preparations we kindly ask you to RSVP until 05.11.24 via info@omstand.nl
18.00 uur
Diner door kok en kunstenaar Paula Erstmann
Om de voorbereidingen voor het diner mogelijk te maken vragen we je te reserveren. Dit kan tot 5 nov. as. via info@omstand.nl
I Am the house, I said takes the history of the former power station Onderstation P.G.E.M. (now Omstand – Space for Contemporary Art) and its architecture as a starting point to reflect on energy sources, energy distribution and networks as artistic concepts to be explored. Energy is released in different forms, as a dynamic process that drives a network. What are the energy sources of artistic production and what are the structures and networks that support, advocate and drive them?
In the furthest room of the turbine space, Mary Lake’s composition lures us into the innermost part of the personified house, deep into its body, which is filled and warmed up with food in the course of Paula Erstmann’s culinary intervention.
Told from the perspective of the former power station, “I am the house, I said”, recounts the arrival of an intricate glass ship to earth. After a period of non-communication the ship appears to make contact in the shape of dreams, tapping the house’s stony memory for answers to take home, leaving a pile of garments, drawings and other derelict objects in its wake.
________________________________________
I Am the house, I said neemt de geschiedenis van de voormalige elektriciteitscentrale Onderstation P.G.E.M. (nu Omstand – Ruimte voor Hedendaagse Kunst) en haar architectuur als uitgangspunt, om na te denken en onderzoek te doen naar energiebronnen, energiedistributie en netwerken als artistieke concepten. Energie komt vrij in verschillende vormen, als een dynamisch proces dat een netwerk aandrijft. Wat zijn de energiebronnen van artistieke productie en wat zijn de structuren en netwerken die deze ondersteunen, voorstaan en aandrijven?
In de verste kamer van de turbineruimte lokt de compositie van Mary Lake ons naar het binnenste van het gepersonifieerde huis, diep in zijn lichaam, dat wordt gevuld en opgewarmd met voedsel tijdens de culinaire interventie van Paula Erstmann.
Verteld vanuit het perspectief van de voormalige elektriciteitscentrale, vertelt “I am the house, I said” de aankomst van een ingewikkeld glazen schip op aarde. Na een periode van non-communicatie lijkt het schip contact te maken in de vorm van dromen, het stenige geheugen van het huis aftappend op zoek naar antwoorden om mee naar huis te nemen, een stapel kledingstukken, tekeningen en andere verlaten objecten achterlatend.
Installation view, Kinke Kooi, Housewife (1), 2008, acrylic, collage on paper, photo: Django van Ardenne