Vier vragen aan curator Mark Kramer,
interview door Sietske van Harte, feb. 2017
Mark is curator voor Pulse 13. Hij presenteert in de Turbinekamers werk van zijn broer Jeroen Kramer.
Twee broers allebei kunstenaar, is dat toeval?
Ik weet niet of dat toeval is. Ik heb wel creatieve ouders maar die hebben daar nooit wat meegedaan. In ons werk zijn we heel verschillend. Ik ben qua beeldtaal meer van de orde, harmonie en structuur en bij het werk van Jeroen komt alles als een soort orkaan op je af. Dat vind ik fascinerend: dat twee personen uit hetzelfde gezin, bijna identiek opgevoed, zulke verschillende karakters hebben.
Als curator kies je ervoor om werk van je broer Jeroen te laten zien. Waarom juist van hem?
Omdat ik het mooi vind om ons werk een keer samen te laten zien. We liepen allebei al wel langer met de gedachte maar het is er nooit eerder van gekomen. Het werk van Jeroen staat erg ver van mij af maar tegelijkertijd heel dichtbij omdat het mijn broer is.
Bij Pulse is het gebruikelijk dat de kunstenaar eerst zelf exposeert en daarna optreedt als curator. Waarom heb je die volgorde omgedraaid?
Omdat ik met mijn vervolgtentoonstelling graag wil reageren op wat hier nu te zien is. Ik wil een minimale verwijzingen maken naar wat er was. En dat in mijn eigen beeldtaal uiteraard. Hiervoor zal ik tot de opening van Pulse 14 een aantal dagen doorbrengen tussen het werk van Jeroen. Om dit op me in te laten werken en te kijken wat daarvan komt.
Waarna verwijst de titel ‘Mirror ball- Scenes of The World to Come ?’
Jeroen is enorm gefascineerd door chaos, destructie en ruïnes. Gefascineerd in positieve zin. Hij gelooft dat er uit de chaos en destructie altijd weer nieuwe en goede dingen kunnen ontstaan.