studio omstand

met: Anne Kolbe, Daniëlle van Ark, Sibylle Eimermacher, Joyce Peijzel, Maarten Heijkamp en Eduards Zarins. 

Afb. boven: overzicht Turbinekamers
Foto’s Rob Groot Zevert

PROGRAMMA: van 2 t/m 31 december 2017


in de Turbinekamers: Poses against Gravity

met: ANNE KOLBE, DANIËLLE VAN ARK, SIBYLLE EIMERMACHER:
Samenstelling Sibylle Eimermacher (curator) i.s.m. Studio Omstand
In Poses against Gravity onderzoekt Sibylle Eimermacher naar de ongrijpbaarheid van de dingen die zich door de veranderlijkheid van de materie en onze waarneming steeds op een andere manier aan ons voordoen. In alle werken zit een sculpturale benadering, maar tegelijkertijd lijken de werken naar de universele wetten van transformatie en vluchtigheid te verwijzen.
KIJK! van Poses against Gravity verscheen een review van Mirjam Geelink in Mr. Motley: MISTER MOTLEY/POSES AGAINST GRAVITY
Anne Kolbe
Het werk van Anne Kolbe focust zich rond objecten en hun onderlinge interacties; hoe zij samenkomen, elkaar beïnvloeden, veranderen en relaties met elkaar aangaan. Met een focus op hun geloofwaardigheid onderzoekt Kolbe hoe objecten opereren in een werkelijkheid waarin zij aan continue verandering onderhevig zijn. Ze geeft vorm aan object-choreografieën waarin de dingen optreden als elementen binnen een sculpturaal narratief. (www.annekolbe.com) 
Daniëlle van Ark
Daniëlle van Ark verhoudt zich in haar werk tot universele onderwerpen. Een steeds terugkerend thema is het verstrijken van tijd: Wat betekent het verglijden van tijd voor de perceptie van onszelf en van de wereld? Wat doet die tijd met de (status van de) kunst?
De aanleiding voor het maken van werk komt meestal voort uit de dingen die ze toevallig tegenkomt, zoals familiaire aangelegenheden, of de dualistische gedachten over haarzelf; wie ze is en wat ze doet. Inspiratie vindt Van Ark in de beeldtaal van uiteenlopende (sub)culturen en sferen. Dat kan muziek zijn, archieven en beeldbanken, tijdschriften en het familiearchief.  Met een gevoel van verwondering, bewondering en/of ook onbegrip, zoekt ze naar mogelijkheden om verleden en heden met elkaar te verbinden. Dat gebeurt in de vorm van installaties, maar het kan ook sculptuur zijn, fotografie of andere media. Www.daniellevanark.com
Sibylle Eimermacher
In het werk van Sibylle Eimermacher vormt de dualiteit tussen mens en natuur een belangrijk aspect. Eimermacher onderzoekt het spanningsveld tussen het natuurlijke en het artificiële; de ambiguïteit tussen het ervaren van natuurlijke verschijnselen als mooi en volmaakt versus het verlangen om in te grijpen, te transformeren en er iets eigens in te leggen. De video The Meandering Eye die ze toont in de tentoonstelling is een haast eindeloze poging om de schoonheid van een rotsformatie vast te leggen. De rotsen zijn gesitueerd op het eiland Kökar van het Finse Åland archipel, bekend om zijn oude gesteente dat als gevolg van de ijstijden nog steeds omhoog komt. Hoewel de rotsen als metamorf gesteente is onstaan en door erosie aan permanente verandering onderhevig zijn, is de geologische tijdsdimensie voor ons menselijk begrip moeilijk te vatten en zien we steen toch juist als een onveranderlijk symbool voor monumentaliteit. En hoewel tastbaar, steen doet zich met elke lichtverandering op een andere manier aan ons voor en geeft daardoor maar een fractie van zijn wezen prijs. Www.sibsite.eu
De werken (op volgorde van binnenkomst):
– Anne Kolbe, Low Poly Pink, 2014
– Daniëlle van Ark, Untitled, C-print op dibond en houten lijst, 2017
– Daniëlle van Ark, Untitled, gevonden kabinet, gips, 2015
– Anne Kolbe, Untitled Containers, 2017
– Daniëlle van Ark, The Struggle, brons, marmer, metaal, mdf, 2015
(Bruikleen AMC kunstcollectie)
– Daniëlle van Ark, Untitled, C-print op dibond en houten lijst, 2017
– Sibylle Eimermacher, The Meandering Eye, video, 136 min., 2017
 

 

 

in de Accuruimte – Museum 5VEP: Lamium


In deze expositie confronteert Maarten Heijkamp de in de Geheime Bunker gemaakte fotografische keramische reliëfs met monumentale fotowerken op papier waarin sculpturale kwaliteiten als schaal, materialiteit en textuur de hoofdrol spelen.
Heijkamp maakt fotografische werken op groot formaat, waarbij hij de ruimte, waarin hij werkt, gebruikt als camera obscura. Zo gebruikte hij ook tijdens zijn werkperiode in 2012 de Geheime Bunker, die van zichzelf al vrijwel helemaal donker is, als camera obscura. Naast het belichten op fotopapier ontwikkelde Heijkamp een methode waarmee hij in zijn camera obscura het door de lens geprojecteerde beeld als reliëf in keramiek kan aanbrengen. Zo ontstaat fotografie die niet alleen zichtbaar maar ook tastbaar wordt en het vluchtige lichtbeeld voor eeuwig vastlegt in de klei. De tentoonstelling is samengesteld door Heidi Linck voor Studio Omstand. Www.maartenheijkamp.nl
Werken in de tentoonstelling: bij binnenkomst van links naar rechtsom:
HCW12-07.2, 48×48 cm, fotografisch keramisch relief
HCW12-07.1, 48×48 cm, fotografisch keramisch relief
HCW12-07.3, 48×48 cm, fotografisch keramisch relief
H05-3, 251×254 cm, camera obscura direct exposure print
H09-1, 127×200 cm, camera obscura direct exposure print
H09-4, 127×103 cm, camera obscura direct exposure print
H09-3, 127×103 cm, camera obscura direct exposure print
De fotografische hamer, video
   

 

In het Paviljoen: Brown Fur

Werken van Joyce Peijzel, samengesteld door Studio Omstand.  Joyce Peijzel probeerde voorheen het obsessief gevoel dat ze beleeft bij het zien van pluizige structuren te vangen op doek. Tijdens haar studie aan het Frank Mohr Institute te Groningen kwam ze uiteindelijk uit bij het pluizige zelf. Haar werken bestaan uit doeken en objecten gemaakt van zachte stoffen en imitatiebont en worden ingezet als een brug tussen haar obsessie, haar fantasie en de uitstraling van bont. De grootste uitdaging daarbij is het omzetten van een idee naar vorm, waarbij precies het spanningsveld wordt gezocht tussen de verleiding van het zachte materiaal en de keiharde, nare realiteit die met bont wordt geassocieerd. Dit jaar behaalde ze haar Master of Arts aan het Frank Mohr Institute te Groningen.
Werken in de tentoonstelling:
– Red Fur
– Brown Fur
– Blobs
   

 

In het Trafohuis: HATS AND COATS (video 3:17 min)

Een film-loop video van Eduards Zarins samengesteld door Studio Omstand. De film gaat over de handel en relatie tussen twee partijen. De onkunde van de personages en de omgeving staan centraal. Elk detail is belangrijk; wind, regen, licht, geluid en beweging.
Eduards Zarins’ (Letland) werk gaat over het creëren van een ‘omgeving van vermaak’. Hij creëert eerst een locatie die hij bouwt vanuit beweging. Van daaruit ontstaan personage(s) en verhaal. Elk van deze elementen zijn met elkaar verbonden en vormen het ‘lichaam’ van het kunstwerk. Belangrijke elementen zijn verder; geluid, ritme, snelheid en compositie. Bij het maken van nieuw werk wordt gezocht naar nieuwe vormen en verbindingen, wat in feite niets minder is dan een schitterende en uitdagende reis waarbinnen het artistieke proces zichtbaar wordt gemaakt.
CREDITS: HATS AND COATS:
Decor én choreografie: Eduards Zarins
Algemeen en enig assistent Bart Nijboer
Eerste personage: Bart Nijboer
Tweede personage: Eduards Zarins